Clyde Shelton (Gerard Butler) jest głębokim synem Paula Kerseya, niezapomnianego mściciela prezentowanego przez Charlesa Bronsona w modnej serii „Życzenie śmierci”. Gdy dwóch bandytów czyha na jego zamek, tracąc mu kobietę i dziewczynkę, ten łagodny oraz opiekuńczy facet z przedmieść przeobraża się nie do poznania. Czara goryczy jest przelana, kiedy prokurator (Jamie Foxx) podpisuje transakcję z pojmanymi przestępcami.

Prawo zemsty online

Clyde stanowi więc zemścić się na zbirach własnej rodziny, natomiast przy nadziei dać bezwzględnej lekcji sprawiedliwości nieskutecznym stróżom prawa. Po dziesięciu latach z indywidualnej tragedii rozpoczyna złożoną i złą grę, za uczestników będąc zarówno przestępców, jak także ciężkich ludzi z przedsiębiorstwa prokuratora.

Jednak „Prawo zemsty” podnosi się jak świetny film o indywidualnym mścicielu, reżyser F. Gary Gray robi, co widać, by wysłać naszemu utworowi rys tego moralitetu. Zamiast krwawej walki i zdecydowanych granic pomiędzy surowymi natomiast prawidłowymi bohaterami, otrzymujemy ostrą walkę i duchowy nieład.

W „Rozporządzeniu zemsty” nikt nie jest perfekcyjny. Wszyscy przecież stanowią własne złe sekrety. Clyde nie jest więc tylko szlachetnym mścicielem, jednak także despotycznym psychopatą o dużym ego; Nick Rice, młody, ambitny prokurator bardziej chwyta się swym stałym CV aniżeli sprawiedliwością, jakiej obejmował być; i pośrednicy zdają się zapominać, że poza prawem a jednoznacznymi dowodami występuje i przyzwoitość, szczęście a zło. Gray zaciera granice pomiędzy precyzyjnymi oraz trudnymi odcieniami, mama się kreślić portrety bohaterów, używając innych stopni szarości. Rezultat jest zgoła zaskakujący. Badając historię Clyde’a jednocześnie kibicujemy zdesperowanemu typie i obserwujemy jego okrucieństwo wobec małostkowego, jednakże w rzeczy niewinnego prawnika. Twórcy „Prawa zemsty” starają się bowiem dostarczyć swoją koncentrację nie na osobiste dramaty bohaterów, lecz ich instytucjonalny wymiar. Tyle właśnie, że obciążenia przekazywane w perspektywę amerykańskiego systemu sprawiedliwości grają tu cokolwiek naiwnie.

Także niektóre fabularne wolty pozostawiają moc do zalecenia. Gray stosuje z fascynujących filmowych środków, jedną dobrą scenę zastępuje u niego inna, i tempo historie ma ukryć scenariuszowe niedoróbki i nadużycia. Te współczesne są jednak odpowiednio dobrze widoczne. Często za transakcją Clyde’a, bohatera, przy jakim Michael Scofield z serialowego „Prison Break” robi na beztroskiego analfabetę. Bohater tworzony przez Gerarda Butlera to były szpieg, geniusz strategii, który wartość zabijania doprowadził do perfekcji, i dodatkowo innowator mogący zawstydzić samego McGyvera. Jeśli doliczymy do bieżącego psychopatyczne zdolności i odczucie o swej boskości, otrzymamy postać tyleż wszechstronną, co przerysowaną i zaskakującą. Wtedy rzeczywiście ów demiurg zbrodni wystawia się najdrobniejszym punktem filmowej mozaiki. Układanki mało zaskakującej, ale dobrze poskładanej i relaksującej. Bo jednak w „Rozporządzeniu zemsty” F. Gary Gray nie wymyśla prochu, jego film jest zgoła doskonałą rozrywką. Specjalnie dla współczesnych, którzy – jak niżej podpisany – wychowali się na kinie spod znaku Charlesa Bronsona.

Zobacz i oglądaj online prawo zemsty online